Wczoraj zakończył się V Wrocławski Festiwal Dobrego Piwa. Czas więc na podsumowania. Pozwólcie, że zacznę od podzielenia się z Wami moimi spostrzeżeniami co do formy i organizacji festiwalu.

Zacznijmy od tego co chyba budziło największe kontrowersje, a mianowicie zmiany miejsca imprezy z leśnickiego Zamku na Stadion Miejski. Jednym się nie podobał „betonowy klimat” nowego miejsca, inni w przenosinach widzieli same zalety głównie związane z brakiem błota i większą powierzchnią.

Fakt jest taki, że nie było aż tak źle, chociaż betonowa sceneria faktycznie przegrywała z przyzamkowym parkiem, a w zielonej strefie rekreacyjnej rządziła KP, która niestety na tle konkurencji nie zachwycała ofertą (po cichu liczyłem na sprowadzenie kilku beczek niefiltrowanego Pilznera – byłaby to jakaś atrakcja). Co do ilości miejsca to może i było go więcej ale ciągle zbyt mało – w „godzinach szczytu” w tłumie ciężko było się poruszać, a w kolejkach do stoisk spędzało się więcej czasu niż zajmowało wypicie jednego piwa (ja rekordowo stałem 45 minut).

Żeby zapobiec „klęsce urodzaju” w przyszłym roku organizatorzy będą musieli pomyśleć o powiększeniu terenu i zaproszeniu jeszcze większej liczby wystawców. Trzeba mieć też nadzieję, że Ci, którzy się wystawiali w tym roku zabiorą większe zapasy – zainteresowanie festiwalem było tak wielkie, że w niedzielę kilka stoisk nie miało już asortymentu, a kilka otworzyło się dlatego, że dotarły „posiłki” nawet z innych województw. Biadolenie na temat niedostatecznej ilości szkła festiwalowego było już wczoraj, więc się nie powtarzam 🙂

Tyle złego, teraz tylko o dobrych rzeczach. Klimat imprezy to nie tylko otoczenie ale przede wszystkim ludzie! Ci jak zwykle dopisali po obu stronach lady. W ciągu trzech dni spotkałem masę spragnionych dobrego piwa znajomych i nieznajomych. Z kolei na wielu, chyba nawet zdecydowanej większości stoisk, za nalewakiem można było spotkać osoby pełne energii i pasji do naszego ulubionego trunku.

Z plusów lokalizacji można wymienić czyste, liczne i w miarę bezkolejkowe toalety stadionu, które wyparły „toi-toie”, możliwość zwiedzenia jednej z trybun Stadionu Miejskiego i nienamakające podłoże (chociaż ubiegłoroczne błoto przez wielu uczestników było wspominane z uśmiechem na ustach).

Jeśli chodzi o ofertę to była naprawdę imponująca i zgodnie z przewidywaniami nie udało mi się spróbować wszystkiego co mnie ciekawiło mimo, że preferowałem pojemność 0,2 l. O tym co udało mi się spróbować na festiwalu i które piwo wywarło na mnie największe wrażenie napisze w osobnej notce, a tymczasem kilka zdjęć, żebyście mogli zobaczyć jak to wszystko wyglądało:

Ze zdjęć wygląda na to, że było fajnie? Było fajnie! Zupełnie nie zgadzam się z komentarzami, że formuła festiwalu się wyczerpała i nie ma potrzeby kontynuowania, bo są we Wrocławiu knajpy gdzie dobrego piwa można napić się na co dzień. Festiwal Dobrego Piwa to wielkie święto piwa i ludzi, którzy kochają dobre piwo! To świetna okazja do promowania dobrego piwa i szczerze mówiąc dziwie się głosom niezadowolenia z tego, że na imprezie było dużo przypadkowych jak to mówią kibice piłkarscy „Januszy”, którzy dopytywali się: co to jest ten Stout, czy AIPA to piwo owocowe albo dlaczego Westvletteren 12 kosztuje 60 zł? Dużo bardziej razili mnie pseudo-znawcy, którzy niemal na hejnał łoili kolejne piwa „byle najtańsze” wprost z butelek, a przy tym wymądrzali się niemiłosiernie jakimi to oni nie są znawcami smaku…

Na koniec WIELKIE PODZIĘKOWANIA dla organizatorów, którzy kolejny rok z rzędu zapewnili trzy dni świetnej zabawy! Podziękowania i pozdrowienia dla wszystkich z którymi udało mi się podczas festiwalu zamienić kilka słów, stuknąć festiwalowym TeKu czy też uścisnąć dłoń!

Z niecierpliwością czekam na informacje o VI Festiwalu Dobrego Piwa i już nie mogę się doczekać maja 2015. Także do zobaczenia za rok we Wrocławiu!

A Wy jak się bawiliście na FDP?