W Gdańsku mają trzy browary, jeden z nich mieści się przy ulicy Piwnej i taką też nosi nazwę. Dziś spróbuję tamtejszego Dry Stoutu, który brał udział w konkursie piw rzemieślniczych w Żywcu. To piwo nagrody nie zdobyło, ale piwowar z Piwnej medal przywiózł i to złoty za Pilsa, którego mam nadzieję uda się spróbować w niedalekiej przyszłości.
To się pieni! Unosi pokrywę! Wychodzi na mieszkanie… Mowa oczywiście o „stoucie-potworze”, który w ubiegły poniedziałek wyszedł z mojej małej kuchennej manufaktury. A dziś mała fotorelacja z warzenia „potwora”.
Podczas ostatniej wizyty u południowych sąsiadów nie przywiozłem jakiś większych „rarytasów”. Ze dwie niezbyt spektakularne „nowinki” i trochę znanych mi czeskich piw, które cenię. Do tej ostatniej grupy zalicza się bohater dzisiejszego wpisu, Primator Stout!
Dziś odchodzimy Międzynarodowy Dzień Stoutu – na świecie już po raz drugi, a w Polsce to dopiero premierowa odsłona tego święta. Przy tej okazji warto powiedzieć sobie co nieco o tym stylu, a właściwie rodzinie stylów. Stout to bardzo ciemne, nierzadko nawet nieprzejrzyście czarne piwo, które powstaje w wyniku dodania do procesu zacierania palonych słodów oraz palonych ziaren niesłodowanego jęczmienia. Stouty w zależności od „gatunku” mogą przybierać różne smaki od wytrawnego poprzez kawowy, cytrusowo-chmielowy, owsiany, ostrygowy na mleczno-słodkim kończąc. Klasyfikacja
